آتشها بر اساس نوع سوخت و ویژگیهای خاص خود به چند دسته تقسیم میشوند:
- آتش دسته A: شامل مواد جامد قابل احتراق مانند چوب، کاغذ، و پارچه.
- آتش دسته B: شامل مایعات قابل اشتعال مانند بنزین و روغنها.
- آتش دسته C: شامل حریقهای الکتریکی که در وسایل الکترونیکی و الکتریکی رخ میدهند.
- آتش دسته D: شامل فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم و سدیم.
- آتش دسته E: (در برخی طبقهبندیها) شامل وسایل الکتریکی تحت ولتاژ که با قطع جریان برق، به آتش دسته C تبدیل میشوند.
روش های اطفا حریق برای هر کلاس آتش
- کلاس A: شامل مواد جامد مبتنی بر کربن مانند چوب، کاغذ، و منسوجات. برای این نوع آتشسوزیها، کپسولهای آبی یا فوم مناسب هستند.
- کلاس B: شامل مایعات قابل اشتعال مانند بنزین، روغن، و پارافین. کپسولهای فوم، پودر خشک، و دیاکسید کربن برای این نوع آتشسوزیها توصیه میشوند.
- کلاس C: شامل گازهای قابل اشتعال مانند متان، بوتان، و پروپان. کپسولهای دیاکسید کربن و پودر خشک برای اطفا حریق در این کلاس مناسب هستند.
- کلاس D: شامل فلزات قابل اشتعال مانند آلومینیوم، لیتیوم، و منیزیم. برای این نوع آتشسوزیها، مواد خاموشکننده خاصی مانند پودرهای مخصوص کلاس D استفاده میشود.
روشهای اطفا حریق
1. حذف اکسیژن: این روش شامل کاهش یا قطع دسترسی آتش به اکسیژن است، مثلاً با استفاده از پتوی خیس یا درپوش بر روی آتش.
2. سرد کردن: کاهش دمای آتش با استفاده از آب یا مواد خنککننده دیگر تا زمانی که حرارت به زیر نقطه اشتعال برسد.
3. قطع مواد سوختنی: جدا کردن یا حذف مواد قابل اشتعال از منبع آتش تا فرآیند سوختن متوقف شود.
4. قطع واکنشهای زنجیرهای: استفاده از مواد شیمیایی خاص برای متوقف کردن واکنشهای شیمیایی که آتش را تغذیه میکنند.
نتیجهگیری
شناخت دقیق از مثلث آتش و طبقهبندی آتشها به ما امکان میدهد تا با استفاده از روشهای مناسب اطفاء حریق، از بروز خسارات جلوگیری کنیم. آموزش و آگاهی در این زمینه میتواند به کاهش تلفات جانی و مالی ناشی از آتشسوزیها کمک شایانی کند.
---